ferhat olup dağ deldiğim şirincem
leyla leyla çöl gezdiğim mecnunum
aslısına kerem kerem yandığım
bahar gözlüm ay bakışlım nerdesin
yoluna kar olur savrulurum
sevdana nar olur kavrulurum
sek sek bir ceylansın yamaçta
sen kaçtıkça ben ardına koyulurum
şahta olsa padişahta olsa hayat
senden gayri yok kimseye minnetim
cennetimde sen cehenemim de sensin
kara isyan eden öksüzoğlan çiçeğim
dağ ardına tünemiş filintası yahşi güzelim
seni bende beni sende ararım ama bulamam
geçtiğin derelerin suları çağıl çağıl çağlarken
gölgen bedenime düşer
gencecik yok oluşuna dayanamam
burası akdeniz
dalgalar ha bire kıyıyı dövüyor
uykusuz kalıyor kumsalda balıklar
taş aralarında sıkışmış yengeçler gibi
ay ışığına umut olup sarılamam
***
sen güneşi eksik kalmış güldün
ışığın olmak istedim
bulutlar düştü ardına
karanlıkta kaldın
diyar diyar savruldun
sen çölde kaktüstün
yağmurun olmak istedim
yel vurdu rüzgar esti
buram buram kurudun
sen bir Leyla’idin
Ferhat’ın olmak istedim
dağlar girdi aramıza
ben ellerimle dağ delerken
sen ateşe düşmüş odun misali
duman duman kavruldun
