Gönül gözü ile dünyaya bakan Veysel
Darağacında can veren Pirsultan
Diri diri derisi yüzülen Nesimi
Hepside bu toprakların meyvesi
Ey oğul tanı bunları
Tanıda büyü
***
sen beni sevmesen bile
ben seni taş çatlatan su kadar sevdim
acıların kanattığı günlerin duvağında
içimde yüz görümlüğü fırtınalar eserken
yosun kokan gözlerini
kendini yaratan bir bahar gibi bekledim
kaktüstüm sevda çölünde
kurumuştu dallarım yapraklarım
üstümden geçen her bulutun göz yaşında
senin aşk kokan damlalarını topladım
yaktım hasretin kandilini sensiz gecelere
kendi karanlığıma ışık diye seni ekledim
***
Baştan tırnağa suçluyuz hepimiz
Dil dedik din dedik ten dedik
Parçaladık insanlığı nar gibi ortasından
karpuz kesmekle yürek soğumuyor
Kör göze parmak sallamanın anlamı yok
Sel gibi yel gibi yıktık dünyayı
Tedbir yerine tekbir getirerek
Kan akıttık evlere
Ne öznesi kaldı cümlenin
Ne de yüklemi
Yıkılan kentlerin kaldırımında ölü çocuklar
Sokakların üstü taş
Altı kemik yığını
Canda versek cananda versek
Bulunmuyor bu yıkımın çaresi
